قشم و پدرخوانده‌های مهربانتر از مادر!

در مراسم معارفه‌ مدیرعامل جدید سازمان منطقه آزاد قشم، تیزری از فعالیت‌های این سازمان در سال‌های اخیر منتشر شد که در انتهای آن ادعا شد عنوان «پدر جزیره» برازنده آقای حمید رضا مومنی، مدیرعامل سابق سازمان مذکور است.
تمام شدن اینگونه‌‌ی تیزر باعث شد جلسه در بهت فرو برود و مجری جلسه نیز، بی خبر از همه جا لابد، برای شکستن سکوت از حاضران خواست تا با صلواتی نظرشان را درباره این عنوان اعلام کنند که احتمالا با صدای سردی که در فضا طنین انداخت، از گفته‌ی خود پشیمان شد.
مساله این است جزیره قشم که با دوگانگی و در نتیجه با تراکم مسوول روبروست، همواره افراد مختلفی به خود می‌بیند که در قامت مسوولان مختلف به این جزیره وارد می‌شوند و پس از مدتی، کوتاه یا طولانی، از آن خارج می‌شوند.
حوادث و اتفاقاتی که در این سالها رخ داده است را می‌توان با گشتی در شهر و جزیره مشاهده کرد و از این حوادث نشان یافت. اما اینکه اطرافیان مسوولان، هنگام خروج آن‌ها از جزیره برای آنها القابی همچون «پدر معنوی جزیره»، «پدر جزیره» و غیر آن را انتخاب می‌کنند، علاوه بر این که دون ادب و جوانمردی است، به نوعی توهین به ساکنان قشم نیز هست.
مرحوم شهید بهشتی گفتمان شیفتگان خدمت را به جای تشنگی قدرت در کشور مطرح کرد و این مساله گفتمان غالب بوده و تمام مسوولان به این امر اذعان دارند. اینکه مسوولان قشم هنگام خروج از جزیره از این رویه خارج می‌شوند و خود را با عنوان پدر، یا هر عنوان دیگری به جز خدمت به مردم، می‌خوانند، بدعتی است که از امور خطرناکی حکایت می‌کند که یکی از آنها داشتن هدف یا اهدافی غیر از خدمت به مردم است.
قشم بومیانی دارد که تاریخ را با این جزیره زندگی کرده‌اند و خود نیای تمام عیار این ناموس محسوب می‌شوند و از هر فردی، چه به عنوان مسافر و یا مسوول، پدرانه و با مهربانی و با نجابت پذیرایی می‌کنند. جزیرتی‌ها اگرچه با نجابتی که دارند به اینگونه رجزخوانی ها پاسخی درخور نمی‌دهند، و صورت خود را با سیلی سرخ نشان می‌دهند، اما باید به تولید کنندگان اینگونه ادعاها توصیه کرد که تمام دیزی را برای خود برندارند و احترام کسانی که درِ دیزی را باز گذاشته‌اند، نگه‌دارند. سخن بسیار است؛ اما به عنوان نمونه می توان گفت، یک پدر با هیچ مصلحتی حاضر نمی‌شود در مقابل دوربین به فرزند خود که جزو کودکان کار است، با یک تراول ۵۰ تومانی کمک کند و فکری عمیق‌تر خواهد کرد.
تولید کنندگان اینگونه القاب باید توجه داشته باشند که ضریب حرف و عمل همواره عدد ثابتی است و در نتیجه ادعاهای غلو آمیزنشان دهنده عمل کمتری است. اینگونه عنوان‌های خودخوانده فیلم پدرخوانده را تداعی می‌کند که تنها تقاضای کسی براورده می‌شود که فرد را به عنوان پدرخوانده قبول داشته باشد. در این صورت نباید اطرافیان فرد، پدرخوانده خود را به همه مردم جزیره قشم تعمیم دهند.
اما اگر قرار بر انتخاب کسی به عنوان «پدرِ پیشرفتِ قشم» باشد، موسسان و کسانی که زیرساخت‌هایی مانند فرودگاه، بیمارستان، آب‌شیرین‌کن‌ها، بندرگاه‌ها و جاده‌های نخستین جزیره را ایجاد کردند، برای این عنوان مناسب‌تر و نزد مردم خوشنام‌تر هستند.
باری سخن بسیار است و کارنامه هر مسوولی نقاط مثبت و منفی را توامان دارد. اما سازمان منطقه آزاد قشم نشان داده است که در این مدت اخیر رفتارها و ادعاهای غیر معقولی دارد؛ هنوز زیاده گویی‌ها و لاف زنی‌های این سازمان در حادثه تیراندازی به مدیرعامل سابق و بیانیه‌‎ی غلو شده این سازمان از یادها نرفته است که سرانجام مجبور شد از لحن و ادعاهای خود عذرخواهی و عقب نشینی کند.
تکرار دوباره این رویه غلو گویی در این سازمان انسان را به شگفت وا میدارد، تا حدی که این سوال برایش به وجود می آید که چه مسوولی این تیزر و یا آن بیانیه را تولید کرده است؟ اینگونه ادعاها باعث ایجاد تشکیک در ذهن مخاطبان نسبت به سلامت فرد تولید کننده می‌شود.
اگر این عنوان های خود خوانده، به مذاق حمیدرضا مومنی خوش بیاید، باید دید با توجه به ارتقای مدیریتی وی به عنوان دبیر شورای عالی مناطق آزاد کشور، اینگونه مجیزگویی‌ها و چاپلوسی‌ها، باعث ارتقا و انتقال چه فرد یا افرادی از منطقه آزاد قشم به دبیرخانه شورای مناطق آزاد کشور خواهد شد. به هر حال هر چاپلوسی‌ای، هبه‌ای لازم دارد.
آخر سخن آن‌که مسوولان باید به عنوان خدمت به مردم افتخار کنند و تمام آنچه را که انجام داده‌اند در همین عنوان دنبال و به خادمی مردم دنبال کنند.