مقاله‌ای در مجله آمریکایی «فارین افرز» به این نتیجه رسید که حمله نهضت مقاومت اسلامی ( حماس ) به اسرائیل در هفتم ماه گذشته باعث شد که بتوان آن را جدی‌ترین چالش استراتژی آمریکا در منطقه از زمان آغاز انقلاب های بهار عربی و جنگ های داخلی دانست که برخی از کشورهای عربی را از سال ۲۰۱۱ تکان داد. نویسندگان مقاله، محقق جنیفر کاوانا و همکارش در بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، فردریک ویری، می‌گویند که تجاوز اسرائیل به نوار غزه و تلفات عظیم جانی باعث ایجاد احساسات گسترده خصومت نسبت به ایالات متحده در سراسر منطقه شد. و “نیابت های ایرانی” را بر آن داشت تا به پرسنل نظامی آمریکایی در عراق و سوریه حمله کنند. نویسندگان بر این باورند که روشی که جو بایدن ، رئیس جمهور ایالات متحده و دولتش اقدامات اسرائیل را رام می کنند، علاوه بر پیامدهای ژئوپلیتیکی گسترده تر جنگ، پیامدهای گسترده ای بر ثبات منطقه و همچنین بر توانایی واشنگتن برای مقابله و بازدارندگی منطقه و جاهای دیگر با دشمنان خواهد داشت. اما در حالی که خطرات همچنان بالا است، به گفته نویسندگان، این به وضوح در هجوم نیروهای نظامی آمریکایی اضافی به منطقه طی ماه گذشته، از جمله ناوهای هواپیمابر، هواپیماهای جنگنده، و بیش از ۱۰۰۰ سرباز، مشهود است. استقرار سامانه‌های دفاع هوایی اضافی در کشورهای عربی که این مقاله در میان شرکای ایالات متحده توصیف می‌کند. هدف از این اقدامات – همانطور که نویسندگان می گویند – شامل عزم ایالات متحده برای بازدارندگی ایران از تلاش برای تشدید بحران با بهره برداری از “شبکه عوامل” خود مانند حزب الله لبنان برای حمله به اسرائیل از لبنان ، سوریه و مناطق دیگر است . افزایش شعله درگیری اما واشنگتن با گسترش حضور نظامی خود در منطقه ممکن است تنش های منطقه ای را تشدید کند، خطر محاسبات نادرست و هزینه های ناشی از آن را به خطر بیندازد و در نتیجه ناخواسته شعله آتش همان درگیری را که به شدت به دنبال اجتناب از آن است، شعله ور کند. معرفی تجهیزات و پرسنل نظامی واشنگتن ممکن است منجر به درگیر شدن این کشور در تعهدات امنیتی باز نسبت به منطقه‌ای شود که تا همین اواخر تلاش می‌کرد خود را از آن خارج کند . رویکرد “اول امنیت” ایالات متحده به منطقه – پس از خروج از افغانستان و پایان دادن به عملیات جنگی خود در عراق در سال ۲۰۲۱ – ثابت کرده است که از نظر مالی و جانی پرهزینه است و همچنین برای منطقه ویرانگر است. همانطور که کاوانا و ویری در مقاله مشترک خود بیان کردند، به سالها جنگ، شورش و نابودی اقتصادی کمک کرد. شکاف در جای دیگر با افزایش مجدد حضور ایالات متحده، دخالت نظامی گسترده آن در منطقه ممکن است فراتر از پایان بحران کنونی ادامه یابد و این ممکن است به گسترش آن کمک کند، که در درازمدت در جاهای دیگر، به ویژه در اقیانوس هند و اقیانوس آرام ، شکاف ایجاد خواهد کرد. با توجه به این خطرات، سیاست واشنگتن در قبال منطقه نیاز فوری به اصلاح مسیر خود دارد، همانطور که محققان می گویند: “این قبل از حمله ۷ اکتبر گذشته صادق بود و اکنون بیش از قبل صادق است.” نویسندگان در ادامه می گویند که دولت جو بایدن، به هیچ گونه اصلاحیه کوتاه مدت یا بلندمدت با هدف رسیدگی به شکست ها و خطرات استراتژی فعلی اشاره ای نکرده است. در عوض، مجدداً به یک رویکرد امنیتی «سنگین» مبتنی بر استقرار نظامی بی‌سابقه ایالات متحده و عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و کشورهای عربی به‌عنوان پایه‌ای برای یک بلوک امنیتی جدید در منطقه به رهبری ایالات متحده متعهد شد. سرمایه گذاری در ایجاد قابلیت های شرکا این مقاله به دولت ایالات متحده توصیه می کند که در ایجاد قابلیت ها و انعطاف پذیری شرکای منطقه ای خود سرمایه گذاری کند تا آنها بتوانند با حمایت کمتر ایالات متحده برای حفظ ثبات و مدیریت چالش های امنیتی به طور مؤثرتری با یکدیگر همکاری کنند. تنها این رویکرد دو جانبه می تواند واشنگتن را به سمت ایجاد یک سیاست «متوازن» در منطقه سوق دهد که از توسعه بیش از حد اجتناب کند، اما طبق این مقاله باید به شرکای خود اطمینان داده و از بلایای آینده جلوگیری کند. نویسندگان به ۳ خطر اشاره کردند که دولت بایدن باید آنها را بپذیرد و به آنها رسیدگی کند که در تشدید، واکنش و گسترش خلاصه می شود. واشنگتن از دیرباز به ارائه تضمین های امنیتی و کمک های نظامی به عنوان هسته اصلی تعامل خود در منطقه متکی بوده است. اما تشدید بحران انسانی در غزه، امواج خصومت با آمریکا که جهان عرب را فراگرفته است، و اختلاف واقعی دولت‌های عربی و واشنگتن در مورد پیگرد اسرائیل به دلیل تجاوزاتش، همه عواملی هستند که این دو محقق در بررسی خود در نظر می‌گیرند. این خطری است که به ویژه پس از مشهودتر و بحث برانگیزتر شدن حضور نظامی آمریکا در منطقه، شالوده ای که همکاری امنیتی بین ایالات متحده و جهان عرب بر آن استوار است را تهدید می کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ