حدود هشت ماه از انتخابات پرشکوه ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا می گذرد. طبیعیست که از فردای انتخاب رئیس جمهور، لابی ها و رایزنی در مورد انتخاب وزرا، مدیران عالی کشور، استانداران و حتی مدیران استانی انجام می شود. در این دوره و پس از گذشت سی و پنج سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی، هنوز هم استان هرمزگان مورد بی مهری همه جانبه دولتمردان قرار دارد. این بی مهری در حوزه استفاده از نیروهای شایسته این خطه از میهن اسلامی، نمود عینی داشته و دارد. به جرأت می توان ادعا نمود که در طول عمر پر برکت انقلاب اسلامی، از میان نیروهای توانمند و خدوم هرمزگان به اندازه انگشتان یک دست هم در حد استاندار و معاون وزیر و سایر مشاغل عالی مدیریتی کشور استفاده نشده است.

 باید این درد و شکوائیه را به کجا برد؟ آخر بی مهری هم حدی دارد، بی اعتنائی به خیل افراد ارزشی این خطه از کشور اسلامی تا کی و کجا ادامه خواهد داشت؟ نکند بعد از سی و پنج سال از انقلاب، هنوز هم دولتمردان نتوانسته اند افرادی را از هرمزگان با ملاک و معیارهای رایج شایستگی و لیاقت احراز مشاغل شناسائی کنند؟

دولت محترم در پروسه انتخاب استانداران، در همه استانها یا استاندار بومی منصوب گردیده و یا اینکه از آن خطه، فردی را بعنوان استاندار استانی دیگر برگزیده اند و علی الظاهر تنها هرمزگان و شاید هم سیستان و بلوچستانند که از این لطف بی بهره اند. لااقل از دولت تدبیر و امید و خاصه جناب دکتر روحانی انتظار نبود که با هرمزگان و هرمزگانیها اینچنین مهرورزانه رفتار کنند.

 گویا نمایندگان محترم استان به تازگی و پس از انجام همه انتصابات دولت جدید اقدام به نگارش نامه ائی در این زمینه به محضر ریاست محترم جمهوری نموده اند، هر چند این کار به مثابه نوشداروی بعد از مرگ سهراب است ولی باز هم دستشان درد نکند.

ناصر خادمی ماشاری