سخنی با نمایندگان محترم هرمزگان در مجلس شورای اسلامی

   استان هرمزگان به لحاظ وجود بازار کار، جزو یکی از استانهای برخوردار کشور محسوب می شود. شتاب توسعه صنعتی در این استان طی دو دهه اخیر و خصوصا” در دولتهای نهم و دهم باعث شده که بندرعباس بعنوان یکی از قطبهای مهم صنعت کشور علی الخصوص در زمینه صنایع فلزی و معدنی و نفت و گاز مطرح شود. آنچه مایه تأسف و تأثر است اینکه نیروی ساکن استان و خصوصا قشر تحصیلکرده آن، سهم اندکی از این بازار کار را در اختیار دارند. به جرأت می توان ادعا نمود که کمتر واحد صنعتی را می توانید پیدا کنید که حتی نیمی از کارکنان تکنسین به بالای آن، از نیروی ساکن منطقه باشند. گرچه بازار کار ایران برای همه ایرانیان است ولی ضرب المثلی هست که میگوید: چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.

               با یک محاسبه تقریبی، صنایعی را که در دهه گذشته تا به امروز در منطقه ایجاد شده حد اقل حدود ده هزار نفر نیرو بشکل دائمی جذب کرده اند. چنانچه خوشبینانه به ترکیب جذب نگاه کنیم، بالغ بر دوسوم یا حداقل نیمی از این افراد از خارج استان جذب شده اند و این یعنی افزودن پنجهزار خانوار خارج از روند رشد طبیعی به جمعیت بندرعباس که اگر متوسط هر خانوار سه نفر در نظر بگیریم، یعنی طی این مدت حداقل پانزده هزار نفر به جمعیت شهری (افزون بر رشد طبیعی آن) اضافه شده است. این جمعیت لاجرم از فضای فرهنگی، بهداشتی و درمانی، آموزشی و فضای سبز هم استفاده می کنند و نیز در افزودن بار ترافیک شهری هم به اندازه خود سهیم اند. علاوه بر اینها ، غالب مناصب مدیریتی و هیئت مدیره این واحدهای صنعتی هم در اختیار مدیران غیر بومی و بعضا”پروازیست. حال پیدا کنید سهم برخورداری مردم ساکن منطقه را از این توسعه.

               آنچه گذشت که دیگر گدشته، لااقل نمایندگان محترم به فکر وضع فعلی و از این به بعد بازار اشتغال باشند. نمایندگان محترم علاوه بر توان تأثیرگذاری از طریق کمیسیون ها و معاونین پارلمانی وزارتخانه ها، بعضا” هم می توانند بر همین مدیران محلی این صنایع، در جهت بهره مندی نیروی کار بومی تأثیر بگذارند. برخی شرکتها و مؤسسات بزرگ که خدمات فنی و مهندسی ارائه می کنند را نیز نباید از قلم انداخت. مجموعه های تحت امر قرارگاه خاتم الانبیاء(ص)، شرکتهای خدمات دریائی و بندری و شرکتهای بزرگ نیمه دولتی مثل شرکت ایریتک (شرکت بین المللی مهندسی ایران) که سازنده فولاد هرمزگان بوده و هم اکنون هم طرح فولاد صبا را در دست احداث دارد نیز دارای بازار کار خوبی هستند که متأسفانه توجهی و یا رغبتی به جذب نیروهای ساکن ندارند. شرکتی مثل همین ایریتک، حاضر است نفرات دیپلمه از خارج از استان به شکل اقماری بیاورد، یعنی فرد بیست و سه روز می ماند، اسکان و تغذیه در حد هتل سه ستاره، شرکت هر بیست و سه روز یکبار بلیط رفت و برگشت هوائی به شهرش و حتی هزینه آژانس تا فرودگاه، منزل و بلعکس هم بدهد و در هر ماه هفت روز این نفر در اختیارش نباشد و ماهانه هم بالای یک میلیون تومان حقوق بدهد. در مقابل از یک نیروی ساکن منطقه که صبحانه و شام نمی خواهد، جای اسکان نمی خواهد، هزینه رفت و برگشت هوائی ماهانه نمی خواهد و در ماه پنج یا هفت روز هم بیشتر در خدمت مجموعه هست و حقوق پائین تری هم طلب می کند، استفاده نکند.

               جلوگیری از این اجحاف، وظیفه متولیان استان و به طبع اولی نمایندگان محترم است. کارخانه فولاد صبا و پالایشگاه نفت ستاره در شرف مراحل نهائی ساخت هستند و بازار جذب خوبی هم از همین حالا دارند، بد نیست نمایندگان محترم سری به این پروژه ها بزنند. به جرأت می توانم ادعا کنم تا به حال که بعضا” ظاهرا” راننده هم از خارج استان آورده اند و به جز نگهبانان و نیروی خدماتی، حتی یکنفر تکنیسین و یا کارشناس ساکن منطقه را جذب نکرده اند.

               مسئله دیگری که بیم مغفول ماندن آن می رود، عدم حضور نیروهای ارزشی و توانمند هرمزگان در مناصب مدیریتی کلان کشور است. رئیس جمهور محترم در مقاطع مختلف و در آخرین مورد، به هنگام اخذ رأی اعتماد به کابینه در مجلس شورای اسلامی بر استفاده از ظرفیت نیرو های ارزشی همه استانها در ترکیب دولت تأکید فرمودند ولی بر اساس سوابق و به دلیل عدم رایزنی صحیح یا عدم مطالبه جدی، ترسمان از این است که به مانند دولت عدالت ورز جناب دکتر احمدی نژاد، از استان هرمزگان کسی حتی در رده معاون وزیر، استاندار و رئیس یا معاون سازمانهای ملی هم بکارگیری نشود. حال که نمایندگان محترم در مسئله جدائی چند روستا در منطقه پارسیان نشان دادند پای حقوق مردم هستند، به تبع اولی شایسته است از این حق اساسی ساکنین استان (اشتغال در صنایع استان) نیز دفاع نمایند.انشاءالله.

ناصر خادمی ماشاری