حضور در انتخابات و انتخاب اصلح تعیین کننده سرنوشت خود و آیندگان

ملت ایران پس از پیروزی انقلاب برای انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رئیس‌جمهور، نمایندگان مجلس خبرگان رهبری و شوراهای اسلامی شهر و روستا در انتخابات متعددی شرکت کرده‌اند و بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مهم‌ترین ارکان تصمیم‌گیری و اجرایی کشور که قوه مقننه و مجریه هستند بارأی مستقیم مردم انتخاب شده  و رهبر نیز بارأی غیرمستقیم مردم انتخاب و بر عملکرد او نظارت انجام می‌شود، بنابراین می‌توان گفت دمکراسی و جمهوریت در بهترین شکل آن در نظام جمهوری اسلامی ایران متبلور شده است.

اهمیت برگزاری و شرکت در انتخابات علاوه بر اینکه جایگاه و اراده ملت در تعیین مسیر و سرنوشت آن‌ها را مشخص می‌کند بازتاب‌هایی نیز در بعد بین‌الملل برجای می‌گذارد و پیامی را نیز برای دیگر کشورها در روابط سیاسی و اقتصادی مخابره می‌کند . این حضور در بعد امنیتی نیز مصون بخش و نشان‌دهنده اقتدار و همبستگی ملی است و هر چه میزان مشارکت و حضور مردم در انتخابات بیشتر باشد جلوه‌ای زیبا از اعتبار و مشروعیت نظام را جلوه‌گر می‌سازد.

انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حالی به‌روز سرنوشت‌ساز خود نزدیک می‌شود که دشمنان به دنبال القای روح بی‌تفاوتی و کاهش مشارکت مردم در انتخابات هستند و سعی دارند مشکلات اقتصادی و معیشتی را به عنوان یکی از نتایج ناکارآمدی نظام و بی‌تأثیر بودن انتخاب مردم مطرح کنند . این در حالی است که جایگاه، وظایف و اختیارات مجلس شورای اسلامی نقشی اساسی در ابعاد مختلف اداره کشور داشته و دولت مجری قوانین تصویب‌شده مجلس و تحت نظارت این دستگاه می‌باشد.

قانون‌گذاری در هر زمینه، نظارت بر دولت ، طرح سؤال یا استیضاح رئیس‌جمهور و وزرا، ارائه طرح و بررسی لوایح دولت، وضع هر نوع مالیات یا معافیت، تصویب بودجه سالانه کشور، حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور، تصویب عهدنامه‌ها، مقاوله نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی، اداره دیوان محاسبات، رأی اعتماد به هیئت‌وزیران، رسیدگی به شکایات وارده درباره طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضائیه، انتخاب شش نفر از حقوقدان‌های شورای نگهبان، انتخاب دو عضو از شش عضو شورای نظارت بر صداوسیما و انتخاب ده نفر به‌عنوان اعضای شورای بازنگری در قانون اساسی را می‌توان از مهم‌ترین وظایف و اختیارات مجلس شورای اسلامی برشمرد.

هرچند نمایندگان مجلس وظیفه اجرایی ندارند اما در حوزه انتخابیه با استفاده از وظیفه نظارتی خود مانند نظارت بر نحوه اجرای قانون و مصوبات و بودجه می‌توانند ضعف مسئولین بومی را به مقامات عالی گزارش دهد. همچنین نمایندگان می‌توانند مشکلات، کاستی‌ها را  به‌عنوان منتخب و امین مردم در صحن مجلس به گوش مراجع بالاتر برسانند و در کنار آن پیگیر خواسته‌های بر حق مردم و منطقه باشند.

بنابراین نمایندگان مجلس هرچند نماینده همه مردم کشور هستند اما در حوزه انتخابی خود نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند و همان‌طور که با تصویب یک قانون خوب بر اقتصاد کل کشور تأثیرگذار هستند می‌توانند طرح‌هایی را نیز برای بهبود وضعیت کل کشور یا حوزه انتخابی خود ارائه کنند.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر اساس وظایف خطیری که بر عهده‌دارند باید  بر مسائل کلان مملکتی احاطه داشته، مشکلات را بشناسند و بر لوایح و طرح‌ها اظهارنظر کنند. هوش، ذکاوت و درایت سیاسی، قوه تشخیص بالا، قدرت تجزیه‌وتحلیل مسائل، حوصله، توانایی و سواد جستجو، دست­یابی و مطالعه اطلاعات، مشاوره با کارشناسان و افراد خلاق، درایت و صاحب‌نظر بودن، ازجمله ویژگی‌های مورد انتظار یک نماینده مجلس است که در غیر این صورت نماینده از تمرکز بر وظایف محوله بازمانده و دچار انحراف و به اموری دور از شأن والای نمایندگی سوق داده می‌شود.

نمایندگان مجلس می‌توانند با حذف قوانین مزاحم، گیرهای قانونی را از زندگی روز مردم حذف کنند. نمایندگان باید خود را نماینده مردم بدانند نه نماینده دولت و با شجاعت حق مردم را استیفا کنند و در صورت نیاز مسئولین را بازخواست کنند. نمایندگان باید فراجناحی عمل کرده و خواسته‌های خود را محصور به گروه یا منطقه خاص نکنند، اولویت‌ها را بشناسند و نگاهشان را برای حل مشکلات به داخل کشور و توانمندسازی داخلی معطوف نمایند.

مردم باید به این نکته توجه داشته باشند که آن‌ها هستند که انتخاب می‌کنند، انتخاب خوب یا بد بر سرنوشت آن‌ها تأثیرگذار خواهد بود. عدم حضور مردم در انتخابات و راه‌یابی یک نماینده ضعیف به مجلس نه‌تنها بر حوزه انتخابی بلکه بر سرنوشت همه مردم کشور مؤثر است. عدم حضور نه‌تنها به‌منزله سلب حق انتخاب بلکه به‌نوعی می‌تواند به‌منزله مشارکت در ایجاد وضعیت نامطلوب زندگی برای دیگران باشد بنابراین شرکت در انتخابات وظیفه‌ای است که باید با در نظر گرفتن ویژگی‌های نامزدها و انتخاب اصلح همراه باشد و مسئولیت انتخاب نادرست از روی ناآگاهی یا نگاه حزبی و گروهی علاوه بر اینکه حقوق انتخاب‌کننده را از بین می‌برد موجب تضییع حقوق دیگر افراد می‌شود. لذا با حضور، مشارکت و انتخاب اصلح در سرنوشت خود و دیگران سهیم خواهیم شد.