بی‌تدبیری موجب از بین رفتن درخت ۳۰۰ ساله بندر شناس شد

به گزارش خبرگزاری فارس از بندرلنگه، روز به روز با زندگی ماشینی، نیاز انسان به طبیعت بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که ما به جای حفظ منابع طبیعی و محیط زیست گاهی خواسته یا ناخواسته در تخریب آنها شریک می‌شویم و خساراتی را به محیط زیست و طبیعت پیرامون شهرهای خود وارد می‌آوریم و با احداث جاده، پل، […]

به گزارش خبرگزاری فارس از بندرلنگه، روز به روز با زندگی ماشینی، نیاز انسان به طبیعت بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که ما به جای حفظ منابع طبیعی و محیط زیست گاهی خواسته یا ناخواسته در تخریب آنها شریک می‌شویم و خساراتی را به محیط زیست و طبیعت پیرامون شهرهای خود وارد می‌آوریم و با احداث جاده، پل، سد، حفر چاه، ساختمان، تاسیسات و موارد دیگر و یا تصرف زمین به عناوین مختلف جان درختان و محیط اطرافمان را به مخاطره می‌اندازیم.

از سویی دیگر عواملی چون خشکسالی و حوادث غیر مترقبه شامل طوفان، سیل، زلزله، آتش‌فشان و گاهی در برخی کشورها سونامی جان طبیعت را به خطر می‌اندازد و از طرفی دست انسان‌های سودجو و فرصت‌طلب در کار است که ضربات شدید و خسارات جبران‌ناپذیری را به محیط زیست، به خصوص با قطع درختان برای مصارف قاچاق، ساخت ذغال یا کاغذ و دیگر موارد وارد می‌آورند.

امروزه با توجه به عدم بارندگی در سال‌های اخیر در شهرهای جنوبی کشور و پدیدار شدن خشکسالی کم‌سابقه طی سال‌های اخیر به ویژه در شهرستان بندرلنگه نیاز ما به داشتن طبیعت جاندار با درختان بیشتر احساس می‌شود، خشکسالی سال‌های اخیر منجر به خشک شدن نخلستان‌ها و باغ‌های کشاورزی و صیفی‌کاری نیز شده است و از طرفی دیگر این مساله خود رونق را از روستاهای این مناطق گرفته و کشاورزان و روستائیان به جای تولید، خود به مصرف‌کننده تبدیل شده‌اند و حال چرا اگر طبیعتی داریم در نگهداری از آن تلاش نمی‌کنیم و عده‌ای متخلف با دستان خود درخت‌ها را قطع و آن‌ها را به زغال تبدیل می‌کنند که این موارد به وفور در این منطقه مخصوصا شمال بندرلنگه و روستای چاه‌مسلم دیده شده است.

امروز نیز صحنه‌ای در بندر شناس قابل مشاهده است که دل هر دوستدار طبیعت با دیدن آن به درد می‌آید، درخت لور قدیمی که به گفته اهالی این روستای ساحلی و بندری به لور شناس معروف و عمری قریب به ۳۰۰ سال داشته است و مردم خاطرات و ساعاتی خوشی را با این درخت داشته و زیر سایه آن نیز ساعت‌ها به استراحت پرداخته‌ و با آن عکس یادگاری نیز گرفته‌اند، حال به نظر می‌رسد، با سهل‌انگاری و شاید بی‌تدبیری مورد بی‌مهری دست انسان قرار گرفته و کاملا خشک شده است.

با حضور در محل و شواهد عینی از وجود آثار تیغ بیل میکانیکی لودر و یا تراکتور و خاک‌های دست خورده اطراف این درخت قدیمی گمان می‌رود که این درخت از ریشه مورد آسیب جدی قرار گرفته و امروز به این شکل درآمده و احیای آن را غیر ممکن کرده است و نتیجه اصلی خشک شدن این درخت به نظر کارشناسی کارشناسان محیط زیست و منابع طبیعی نیاز دارد.

حال اگر دست انسان نیز در خشک شدن این درخت در کار نباشد، با چه هدفی خاک‌های اطراف این درخت جابه‌جا شده‌اند که این مورد را نیز مسؤولان امر مورد بررسی قرار خواهند داد.

آن چیز که حائز اهمیت است اینکه درخت لور یا انجیر معابد، با این عمر چگونه مورد حفاظت قرار نگرفته و به این شکل در آمده است و چند صد سال طول می‌کشد که از این نوع درخت کمیاب در این منطقه بروید.

دهیار بندر شناس در محل درخت لور این منطقه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در خصوص دلایل خشک شدن این درخت اظهار داشت: به نظر شخصی بنده علل اصلی خشک شدن این درخت می‌تواند مربوط به درختان کهور پاکستانی(سمر) باشد که به‌صورت خودرو تمام منطقه را فرا گرفته‌اند و حتی یکی از عوامل خشک شدن آن آب زیرزمینی نیز است و به کشاورزی مردم نیز آسیب رسانده‌اند.

حسین جلالی افزود: روز به روز با پخش میوه درخت سمر به اطراف توسط باد و حیوانات، این‌گونه در حال تکثیر است و فقط منابع آب را مورد هجوم قرار می‌دهد و هیچ خاصیتی نیز ندارد و با ایجاد پوشش جنگلی مکان ناامنی را نیز برای مردم ایجاد کرده است.

وی در خصوص دست خوردن خاک اطراف و رد تیغ بیل میکانیکی تراکتور، اضافه کرد: به احتمال قوی، افرادی از خاک مرغوب اطراف این درخت برای مصارف کشاورزی در منازل برداشت کرده‌اند و نظر اصلی را کارشناسان باید اعلام کنند.

دهیار بندر شناس تصریح کرد: با این حال قصوری را در از بین رفتن این درخت قدیمی و کمیاب احساس می‌کنیم که باید هرچه زودتر مورد بررسی مسؤولان و کارشناسان قرار گیرد و نتیجه آن اعلام و برای پیشگیری و از بین رفتن این‌گونه درختان اقداماتی صورت گیرد.

گفتنی است، لور(معروف به انجیر معابد) از گونه‌های کمیاب درختان جهان است، این درخت از خانواده انجیر بوده و برگ‌های بیضی‌شکل و درشت دارد، شیره آن سفیدرنگ و دارای پوست تنه صاف و خاکستری است، میوه‌های قرمز رنگ به درشتی فندق داشته و ریشه‌های هوایی دارد، در ایران این درخت در مناطق مختلف استان هرمزگان مانند بندرعباس، فین، جزیره کیش، بندرلنگه و دیگر نقاط استان هرمزگان به‌صورت بومی رشد می‌کند.

=====================

گزارش از فتح الله میرکمانداری

=====================

انتهای پیام/۳۲۶۴/غ۴۰